Het blijft mooi

Het is al even geleden dat ik wat schreef, en daarom nu wat langer. Aan de reacties te zien, vinden jullie het wel leuk om de verhalen te lezen. Bedankt voor alle reacties! Blijft leuk!
De foto’s heb ik steeds geüpdate, en heb daar beschrijving bij gedaan: www.picasaweb.com/derjanwesterveen

Zondag 6 juni

De zondag ben ik om half 8 opgehaald. Bij Matthijs aangekomen weer ontbeten met koffie en ei. In mijn gastgezin nuttigen ze dit minder, dus dat smaakte goed.
Nadat verschillende familieleden van Olga waren gearriveerd waren, gingen we richting de berg lopen. Binnen 10 minuten waren we aan het klimmen tussen de bomen door. Het was een Eucalyptus-productiebos. Het was mooi om door deze natuur te lopen, met allemaal planten en insecten die nieuw zijn voor mij. De familie van Olga sprak deels Nederlands, wat weer ideaal was. Half NL/half Spaans. Als je een berg ziet, lijkt de klim altijd korter dan het in werkelijkheid is. Na 1,5 uur kwamen we op een grasveld waar we gegeten hebben. Mote (grote maïskorrels die 5 uur hebben gekookt en daardoor zijn gepoft), pinda’s met varkensvlees, pittige saus en water. De mote begon te vervelen, want de dag ervoor at ik het ook al. Veel smaak zit er niet aan (vind ik). We zijn verder gelopen naar boven. Ondertussen aten we geplukte bramen, maar ook andere kleine besjes tussen het gras op de grond. Iets verder haakten een paar af. De rest ging door tot de boomgrens. Na het Eucalyptusbos begon een pijnboombos. Het bijzondere was dat we ook meteen last kregen van muggen. Blijkbaar stoten die Eucalyptusbomen iets uit waar de muggen niet van houden.
Op de terugweg vond de hond het leuk om koeien op te jagen: leuk gezicht, rennende koeien.
Het was een mooie wandeling. Zie foto’s.

Beneden gekomen hebben we een museum bezocht. Er waren daar namelijk graven van Indianen, van 200-600 n.Chr. Het waren cilinders in de grond, waarin de mensen op planken werden gezet. Ook waren er kruiken en sierraden te zien van deze personen.
Aan het einde van de middag zijn we samen uit eten gegaan: Matthijs, Olga en hun zoon Viktor. Naar een steakhouse o.i.d. Ze hielden daar erg van vlees & veel, want ik kreeg voor mijzelf als voorgerecht al een normaal bord eten met mote(alweer!) en varkensvlees, en toen nog het hoofdgerecht. Een flinke bak met gebakken banaan, varkensvlees, gebakken vel/spek wat leek op kroepoek(wat ik heb laten liggen) en aardappel. Smaakte verder wel goed. Ook nog sla trouwens. Wat over was, ook van de anderen, hebben we meegenomen…

De week erna

Deze was weer vrij normaal. 2 musea bezocht. Een over de Amazone, met de dieren daar, kleding en gebruiksvoorwerpen van allerlei Indianenstammen, en nog originele ‘tzantza’s’: gekrompen hoofden.
De volgende naar het Quayasamin-museum geweest. Ook de bussen uitgeprobeerd. Viel mee, ook al was het noodzakelijk dat ik eerst aan iemand anders moest vragen welke bus ik kon nemen. Er zijn namelijk zoveel bussen met allemaal andere routes, en ik heb nog geen busboekje gezien.
Guayasamin is een bekende schilder in Ecuador. Hij was opgegroeid in Quito, en zag het leed van de Indianen. Dat heeft hem geïnspireerd, maar ook leed van andere mensen over de wereld. Zie foto’s. Het is inderdaad ook erg dat de oorspronkelijke bewoners (Indianen) onder de laagste stand van de bevolking vallen. Hén zie je aan de kant van de weg van alles proberen te verkopen. Ook viel het me op dat de schoonmaakster die hier in huis werkt, een Indiaans uiterlijk heeft.

Weekend 11-13 juni

De vrijdag ben ik met Matthijs en Olga naar Cayambe gegaan. Eerst met de bus naar het de bakkerij waar Matthijs werkt en daar rondgekeken, toen naar het winkeltje van Olga met zuivelproducten, vervolgens met een bussen in 2 uur naar Cayambe gegaan.
Ze hebben in Cayambe een extra huis gebouwd met een appartement voor hen, en panden om te verhuren: appartementen, winkels en een bakkerij.
’s Avonds kip met rijst en patat opgehaald. Blijkbaar is deze combinatie geliefd, want zondagmiddag werd hetzelfde opgehaald in Otavalo.
Zaterdagmorgen om 9 uur met de bus naar Otavalo gegaan. Mooie rit, o.a. langs de Imbabura, een grote berg bij het meer San Pablo. Bij de dierenmarkt gestopt. Het was al laat in de ochtend, dus alle grote dieren waren al weg. De markt begint al vroeg in de ochtend.
Cuys (cavia’s) zijn hier een lekkernij en werden in zakken meegenomen, maar ook andere kippen, kalkoenen, ganzen en konijnen werden verkocht.
Toen naar het (toeristische)centrum van Otavalo gegaan. Veel mensen lopen daar nog in traditionele kledij. Er was vanalles te koop wat in Otavalo wordt gemaakt. Ik heb er een wollen vest gekocht. Het was al leuk om rond te kijken, ook al werd er veel van hetzelfde verkocht. Ook veel toegespitst op het toerisme. Veel T-shirts, armbandjes, instrumenten, kleden, leren dingen, en ander geweven spul. Otavalo staat bekend om het weven.
‘s Middags geroosterd varken gegeten (zie foto) en met de taxi naar een waterval gegaan, een kwartier verderop. Was erg mooi! Weer genoten van de natuur!
Matthijs heeft verschillende vrienden wonen in Otavalo die we tussendoor hebben bezocht.
’s Avonds met de taxi naar een andere (vrienden)familie gereden waar we zouden gaan overnachten. Gastvrij werden we ontvangen. Helaas kon ik nog weinig volgen van het Spaans, omdat het onderling nog wel vrij vlot gaat. Net te snel om woorden te onderscheiden en te vertalen… Om 9 uur naar de pizzeria gegaan. Was gezellig en lekker.
De volgende dag naar 2 meren gereden. We reden in een pick-up: achterop was een huif, waar we met z’n vijven in zaten. Soms wat fris, maar ook wel eens leuk voor de afwisseling. Helaas ontbraken de relaxte stoelen.
Het meer lag hoog in de bergen, op 4263 meter (http://en.wikipedia.org/wiki/Mojanda). De mooiste natuur die ik ooit heb gezien, kan ik wel zeggen. Hoge bergen, prachtige groene hellingen, mooie begroeiing en bloempjes, een helder meer, de wolken die ervoor langs dreven, enzovoort. Er waren vrijwel geen bomen, omdat het meer zich bevindt boven de boomgrens: op deze hoogte groeien vrijwel geen bomen meer. Bekijk vooral de foto’s.
Een leuk detail: op deze hoogte is het zuurstofgehalte ook lager in de lucht. Dat betekent dat automotoren ook onvolledig verbranden en minder vermogen hebben. Auto’s moeten 10% meer vermogen hebben om dit aan te kunnen.
Aan het einde van de wandeling bij het meer een warme maaltijd gehad, typisch Ecuadoriaans: Zoete maïs (choclo), bonen, varkensvlees. Het had tijdens de wandeling geregend, dus een warme maaltijd was wel lekker.

’s Middags naar het meer Cuicocha gegaan (vlakbij de vulkaan Cotacachi): een ander meer met 3 heuvels in het midden van het meer. Ook een bijzonder uistapje. We hebben met een bootje over het meer gevaren. Het was een diep meer (tot 200 m) met steile wanden. Alleen kleine visjes kunnen er leven, want grote vissen kunnen hier niet kuit schieten.
Het water van de vulkaan was 16 graden, erg warm voor een meer met smeltwater. Dit komt door de warmte die de nog actieve vulkaan afgeeft. Ook waren er regelmatig belletjes te zien die uit het water omhoog kwamen. Dit was een of ander zwavelgas wat de vulkaan uitstootte.
Omdat de vulkaan Cotocachi niet te zien was door de wolken, zijn we verder omhoog gereden, in de hoop dat we hem dan wel zouden zien. Een paar keer zijn we onderweg gestopt en heb ik foto’s gemaakt van de uitzichten, onder andere van het meer, maar ook van het uitzicht op Otavalo. Op het hoogste punt waar we zijn geweest was helaas de vulkaan nog niet te zien door de wolken. Het uitzicht op het meer was wel bijzonder en ook was de natuur er erg mooi. Ik heb er foto’s van gemaakt.
Toen weer naar Otavalo gereden. Bij de familie gegeten en rond half 6 met de bus vertrokken naar Quito. Gelukkig was het toen nog licht. Om kwart voor 7 was het helemaal donker. Bij Matthijs en Olga thuis koffie gedronken en met de taxi naar m’n gastgezin gegaan.

Afgelopen week

Gisteren de laatste Spaanse les gehad. Getrakteerd op Nederlandse stroopwafels. De medestudenten uit Zuid-Korea, Rusland, de VS en Indonesië, en uiteraard de mensen vanhier, vonden ze erg lekker ;)
Woensdagmiddag naar Jardín Botanico geweest: een tuin met cactussen, chilipeperplanten, orchideeën, vleesetende planten, palmen en een cacaoplant :). Was weer mooi.

Gistermiddag en avond pannenkoeken en appeltaart gebakken, volgens Nederlands recept uiteraard. Dit was allemaal voor het Nederlandse diner, een traditie hier in huis voor alle studenten die het huis verlaten.
Het smaakte goed, en dat vonden zij ook. Ook de houten schaal gegeven die mijn vader heeft gedraaid, als bedankje. Ze vonden hem erg mooi.

Zometeen mij koffer inpakken. Morgen om 9 uur ’s ochtends word ik opgehaald en gebracht naar het busstation. In 5 uur hoop ik dan in Tena te zijn. Maandag start de stage.

Dit was het weer, maar ik geloof dat dit ook wel weer lang genoeg is :D

Groeten uit Quito!